Wczoraj odbyło się kolejne spotkanie z serii CodeSkill, jak sami organizatorzy mówią są to „warsztaty dla programistów”.
Z perspektywy czasu (listopad 2017) nie pamiętam dlaczego wybrałem się wtedy na #10 spotkanie, chyba zachęciło mnie niestandardowe połączenie prelekcja+livecoding.
CodeSkill kierowane jest do każdego: filologów, matematyków, geografów, a szczególnie do osób lubiących cyfry i abstrakcyjne myślenie. Pomijając jedno spotkanie (IMHO nietrafione) sposób prowadzenia zawsze jest taki sam.
Najpierw prelekcja – wczoraj była ona o VR w grach na podstawie doświadczeń firmy Ignibit i Pawła Szutkowskiego podczas tworzenia m.in. gry Zero Killed. Paweł przedstawił teorię – zasadę działania VR, dostępny sprzęt (Oculus, HTC Vive, PlayStation VR) oraz opowiedział jakie występują problemy przy renderowania obrazu na lewe i prawe oko, oraz jakie tricki stosują producenci gier, aby zoptymalizować szybkość działania.
Ich gra jest grą sieciową, dlatego uczestnicy dowiedzieli się w dużym skrócie jak wygląda komunikacja pomiędzy graczami oraz jakie występują topologie (u nich client-server z serwerem u pierwszego gracza).
Druga, najważniejsza część, której wodzirejem jest idealny w tej roli Andrzej Staniszewski z firmy Ansta. Cześć nazywana potocznie „livecoding” związana jest z uczeniem się na własnych i cudzych błędach. Przed spotkaniem rozsyłane są „zadania domowe” (np. minimalna ilość tankowań na trasie) – proste algorytmy do zaimplementowania w dowolnym języku.
I to jest najciekawsze – nie interesuje nas język, znane biblioteki czy wzorce tworzenia, ale jakość, szybkość, zasobożerność i uniwersalność implementacji (coś jak SPÓJ). Bardzo zabawna część, dużo ucząca każdego – starych wygów, jak i osób, które dopiero zaczynają studia niekoniecznie na ETI.
Bo pamiętajcie: nie liczą się języki programowania jakie znacie, jak duże macie doświadczenie, ale Wasza głowa – sposób myślenia, łączenia ze sobą faktów, spostrzegawczość.
Następny CodeSkill 17 października w GPNT, na pewno pojawi się w moim kalendarzu.